Onze dochter van 9 heeft een groepje vriendinnen om zich heen. Nou ja, vriendinnen. Ze hebben vaak heibel, dan mag zij weer niet meedoen, dan weer wel. Zo horen vriendschappen toch niet te zijn?
Bij kinderen is er vaak sprake van een soort machtsstrijd. Waar sta ik in de groep? Bij wie hoor ik?
Dat past binnen de ontwikkeling. Jongens vechten deze vaak op een lichamelijke manier uit, zichtbaar voor alles en iedereen. Gaat het de perken te buiten, dan kan de volwassene ingrijpen. Daarna gaan ze vaak weer gewoon verder, doelgericht, lekker samen voetballen. Bij meisjes gebeurt het meer onder de oppervlakte, smoezen, stiekeme activiteiten, langduriger en met veel gepraat. Voor volwassenen is dit dus minder in beeld. De strijd die wordt uitgevochten heeft alles te maken met het versterken van sociale relaties: wie heeft het voor het zeggen? Dit meisje wordt ook wel de ‘Queen Bee’, de bijenkoningin, genoemd. Daaromheen dartelen de ‘wannabe’s’, ze horen bij het groepje. Ze kleden zich bijvoorbeeld hetzelfde of hebben dezelfde hobby. Soms neemt een ander meisje de rol van Queen bee over, dat gaat vaak met ruzie en roddel gepaard. De groepsapp gaat los! Jullie dochter maakt dus onderdeel uit van zo’n groep. Het zijn vriendinnen, alleen de invulling is nog anders dan van een volwassen vriendschap: minder stabiel, en op zekere momenten grenzend aan pestgedrag. En juist die grens vraagt alertheid van ouders en leerkrachten.
Wat kun je zelf doen?
Denk hierbij aan het geven van zelfvertrouwen aan je dochter, praten over grenzen stellen en keuzes maken. Voer gesprekken over wat bepaald gedrag met anderen doet, dat draagt bij aan haar inlevingsvermogen en de keuzes die ze maakt. Probeer het gesprek met je dochter aan te gaan met een open houding, waarbij je niet meegaat in haar valkuilen en zelf het goede voorbeeld geeft. Ook in het onderhouden van vriendschappen ontwikkelen kinderen zich, haar groepje kun je zien als een plaats om te oefenen. Wordt de grens van pesten overschreden, dan vraagt dat om samenwerking met school en andere ouders, om zodoende een veilig opvoedklimaat te bewerkstelligen.
