Mijn baby is 10 maanden oud en speelt niet. Ze wil alleen maar op schoot zitten, om zich heen kijken en met mij bezig zijn. Dat vind ik best vermoeiend. Zelf spelen is toch goed voor haar ontwikkeling?
Om gelijk met de laatste vraag ‘in huis te vallen’: zelf spelen is inderdaad goed voor de ontwikkeling van je dochter. Nu, en de komende jaren. Zelf spelen, in afwisseling met activiteiten die je samen doet. Zelf ontdekkingen doen, experimenteren, oefenen en zelfvertrouwen krijgen.
Eerst kun je eens kijken of de spelmaterialen aansluiten bij de ontwikkeling van je baby. De handjes maken bijvoorbeeld ook een ontwikkeling door: de prille baby raakt iets aan, daarna gaan de handjes kneden, pakken, bekijken en draaien. Vervolgens speelt de baby met beide handen, ze schuiven materialen heen en weer en pakken voorwerpen van de ene in de andere hand of slaan ze tegen elkaar slaan. Ze laten iets vallen en pakken het weer op, ze schudden of doen iets ergens in en uit, in en uit, in en uit. Wanneer je baby op haar buik ligt en begint te tijgeren en kruipen, vindt ze het leuk om met grote voorwerpen te schuiven. Zo ontdekt ze al haar mogelijkheden en de materialen. Het hoeft geen speelgoed te zijn. Een vergiet of plastic bakjes zijn uitdagend genoeg.
Daarnaast vindt ze een variëteit aan verschillende materialen interessant: hout, metaal of stof. Op gewoon speelgoed zijn baby’s vaak snel uitgekeken. En: less is more! Beter een wisselend klein aanbod, dan bergen speelgoed.
Het zelf kunnen spelen heeft ook vaak te maken met een patroon dat je thuis met elkaar hebt opgebouwd. Neem je haar op schoot bij het eerste ongenoegen dat ze uit? Is het verloop van elke dag onvoorspelbaar voor je dochter? Dan wordt het zelf leren spelen lastiger. Probeer dus standaard momenten van zelf spelen in te bouwen in je dag. Ook al laat ze eerst blijken dit niet leuk te vinden. Geef haar hiervoor een eigen plek met passend spelmateriaal. Wanneer ze het lastig vindt, ga dan bij haar zitten en bemoei je zo min mogelijk met haar spel. Kijk wat ze doet met de materialen en pas het aanbod daarop aan. Het levert ook voor jezelf heel waardevolle momenten op! Ze zal gaan ervaren dat spelen en ontdekken leuk is vanuit jouw vertrouwde aanwezigheid.
Wanneer je verwacht dat je baby even zelf gaat spelen, gebruik dan steeds dezelfde zin om dit aan haar duidelijk te maken. Dat doen we meestal ook wanneer een baby te slapen wordt gelegd. Zo help je je dochter bij de overgangsmomenten, van samen naar alleen spelen.
En natuurlijk heeft ook je dochter al een eigen karakter. Wellicht is ze sociaal ingesteld en heeft ze een sterk, volhoudend karakter. De momenten van zelf spelen zullen dan korter zijn dan bij een baby die meer introvert is ingesteld. Elk mens, dus ook elke baby, is verschillend. Dat maakt opvoeden ook zo interessant en uitdagend!
